Wieczór Poezji z Agnieszką Knapik!
W czwartkowe popołudnie w Klubie Integracji Społecznej działającym przy Ośrodku Pomocy Społecznej w Sępólnie Krajeńskim odbył się wieczór poetycki Agnieszki Knapik promujący ,,Szepty Szczęścia” – autorski zbiór poezji.
Na początku spotkania Marcin Berent przywitał wszystkich przybyłych gości, a Monika Basińska odczytała wstęp tomiku prezentujący poetkę. – Moja pasja, to oczywiście poezja, zaczęłam pisać swoje wiersze jako nastolatka i jak to bywa u panienek, pierwszaki schowałam do szuflady i są tylko moje. Wtedy nawet nie marzyłam o tomiku, bo Poeci to wielcy pisarze, więc gdzie mi do nich…”
Wieczór poetycki był z całą pewnością niezwykłym wydarzeniem, gdyż zespół Marcina Berenta wraz z autorką precyzyjnie przygotowali galę. Zgromadzona licznie publiczność ze skupieniem wysłuchała wierszy czytanych przez samą poetkę oraz Monikę Basińską, a przepiękny śpiew Olgi Chmiel przy akompaniamencie Zenona Rybarczyka spotkał się dużym aplauzem publiczności. Recytatorzy dali przykład wielkiej wrażliwości oraz udowodnili jak ważna jest sztuka żywego słowa.
Agnieszka Knapik twierdzi, że jest zwyczajną kobietą z bagażem doświadczeń związanych ze swoją innością. – Tak dla niektórych zawsze będę inna, lecz dla Przyjaciół jestem taka jak wszyscy i to się liczy. W swoim tomiku poezji ,,Szepty Szczęścia” autorka pisze – To ja, wrażliwa i piszę sercem, odczuciami przeżyć. W to, co jest w tym tomiku, włożyłam całą siebie, pragnę aby każdy kto przeczyta wiersze odczuł spokój, dotknął marzeń i pokochał Pana Boga. Jestem pewna, że czytając mój tomik Poezji, uciekniecie od szarej rzeczywistości. Otoczona na co dzień miłością dzieci i zwierząt, bliskimi, nie lękam się jutra, optymistyczne podejście do życia pozwala mi wierzyć, że będzie tylko lepiej, więc uśmiecham nieraz do łez, po to, aby poczuć, że jestem zwykłym człowiekiem.
– Agnieszko, jestem pod ogromnym wrażeniem Twojej twórczości, bogatego słownictwa, którego używasz w swoich wierszach i wypowiedziach do publiczności. Byłaś moją uczennicą, uczyłam Cię wszystkich podstaw. Dzisiaj śmiało mogę powiedzieć, że uczeń przerósł mistrza. – mówiła ze wzruszeniem Iwona Jurek, wieloletnia nauczycielka Szkoły Podstawowej nr 3 w Sępólnie Krajeńskim. – Chciałaby zadedykować Ci Agnieszko fragment poezji znanego poety Władysława Broniewskiego „Nie wiem, co to poezja, nie wiem, po co i na co, wiem, że czasami ludzie czytają wiersze i płaczą…” – dodała.
Po części oficjalnej zgromadzeni goście zostali zaproszeni na poczęstunek przygotowany przez Ośrodek Pomocy Społecznej w Sępólnie Krajeńskim w ramach działalności Klubu Integracji Społecznej.
Mając na uwadze trwające nadal zagrożenie epidemiologiczne COVID-19 spotkanie odbyło się przy zachowaniu reżimu sanitarnego. Wszyscy uczestnicy spotkania mieli do dyspozycji płyn dezynfekujący oraz maseczki.
Zapraszamy do fotorelacji…
